اى آن كه بر تمام خلایق تو رهبرى            بر ممكنات سیّد و سالار و سرورى

آن جا كه آفتاب رخت جلوه گر شود            خورشید، زهره می‌شود و ماه مشترى

شـاه نـهـم، امـام نـهـم، حـجّـت نـهـم            نـور نـهـم، ز نـور خـداونـدِ اكـبـرى

از كـثـرت لـطـافـت، جسم مجـرّدى            با یك جهان شرافت روح مصوّرى

هم جانشین هشت امامى به روزگار            هم از شرف، امام دهم را تو مظهرى

آمد تو را جواد لقب، ز انكه جود تو            از یاد بُرد حاتم و آن جود جعـفـرى

از آدم و خلیل، هم از یوسف و مسیح            وز خَلْق و خُلق، صورت و سیرت نكوتری

با آن‌ همه كـرامت و آيات و بـيّـنات            هـرگـز كـلـيـم با تو نـيـارد برابـری

چون كيميا، ولای تو٬ و مس٬ وجود ماست            آسان بود به خـلق جهان كيميا گری

ذاكر از اين مديحه بسی فخر می‌كند            بر حافظ و سنايی و سعدی و انوری